Терористите на Хамас во саботата ја убија 22-годишната Маи Наим, внука на израелскиот тренер Шломо Шараф и внука на тренерот Јувал Наим, кој вели дека семејството тешко ќе се опорави од ударот, пренесува информер.рс.
Маи Наим беше убиена на забава во Бареи, кога терористите упаднаа и ги убиваа и заклаа сите пред нив. Семејството изгубило контакт со Маи на првиот ден од масакрот и покрај надежите дека таа е жива, нејзиното тело било пронајдено неколку дена подоцна.
Јувал Наим вели дека Маи била дијамантот на семејството и дека животот нема да биде ист за никого без неа.
Тој во интервју за израелските медиуми откри дека не требало да биде на споменатата забава.
-Тоа мора да е субина. Таа го продала билетот што го имала за забавата, во 23 часот и 30 минути веќе била во кревет, но по оваа одлука и се јавиле пријателите и ја наговориле сепак да оди со нив. Нејзините родители не знаеле дека излегла, биле сигурни дека е во кревет. Кога станале наутро, виделе дека ја нема, а потоа во 8:30 се јавила и рекла: „Пукаат во мене“. Немаше среќа, го возеше автомобилот кон Барили, а портата беше затворена. Таа го оставила својот автомобил на влезот и влегла внатре, паднала во стапица. Сите отидоа во засолништата поради страв од проектили, а терористите фрлаа гранати и пукаа во засолништата.
Јувал Наим вели дека бил исклучително близок со убиената девојка.
-Навистина мила девојка, сакана, никогаш не сте ја слушнале како го крева гласот. Срцето ме боли, не можам да се соземам од ова. Поминаа веќе три дена, а јас сум скршен, не знам како би можел да водам тренинг. Не знам дали ќе успеам да се соземам од овој удар. Никогаш во животот не сум се чувствувал вака и сум поминал низ многу тешки работи. Тажен сум, не можам ништо. Беше прекрасна девојка, уживаше во животот, беше на рафтинг патување во Јужна Америка, каде падна во многу високи бранови, а потоа и го спасија животот.
Низ солзи го кажал она што најмногу ќе го памети.
-Нејзината насмевка и прегратка. Нормално не се врзувам за луѓе, но се врзав за неа на посебен начин. Беше блиска со моето семејство, со ќерка ми и син ми. Имаше добро срце, беше нешто посебно. Имам тројца браќа, јас сум најстариот. Татко и не сум го видел да плаче, а денес и тој колабирал. Се надевавме до крај, дека можеби успеала да побегне во овоштарникот или дека е киднапирана, тоа беше последната опција, како и дека е убиена.
