Романтичните песни кои станале вистински хитови, се темел на вистинити приказни на текстописците и нивните изведувачи. Некои од старите песни, кои сите ги пееме, уште долго време ќе се изведуваат и ќе се слушаат, но некогаш не ги знаеме нивната вистинска историја…

Индекси – Бацила је све низ ријеку

Оваа прекрасна балада говори за една голема љубов, на фронтменот Даворин Поповиќ кон некоја девојка од Сараево. Нивната љубовна врска била сериозна, но девојката останала бремена, што не било според планот. Девојката тогаш го абортирала бебето и исчезнала од неговиот живот. Имено, неколку децении подоцна, Поповиќ се соочил со таа девојка, која била меѓу публиката на концерт во Шведска, ја прекинал свирката и заминал да ја бара. За жал, неуспешно. Автор на музиката е Фадил Реџиќ, а стиховите се на Кемал Монтено.

Прљаво Казалиште – Ту ноќ кад си се удавала

Според приказната, Јасенко од славниот бенд имал девојка која многу ја сакал. Бидејќи морал да отслужи воен рок, ја прашал дали сака да му биде верна и да го сочека, на што таа позитивно одговорила. Но, откако се вратил, неговата драга не го чекала, туку веќе се подготвувала за свадба, но со друг.

Борис Новковиќ – Тамара

Кој оваа песна ја испеал инспириран од животот на својот најдобар пријател кој се разделил од својата голема љубов, Тамара. Според зборовите на самиот пејач, вистинската Тамара се препознала во песната и недолго по нејзиното издавања, на телефонската секретарка ја слушнал нејзината порака, во која му се заблагодарила што и ја посветил песната.

Здравко Чолиќ- Она спава

Оваа песна наводно ја опишува трагедијата која се случила во 1974 година, кога девојката Милица Костиќ се фрлила од 11 кат за да побегне од пет насилници кои сакале да ја силуваат. Таму еден познаник ја донел преку измама, за да наводно да ја повика неговата девојка која има строги родителите, за да излезе надвор, правејќи му на тој начин услуга. Откако сватила кои им се намерите, ги проколнувала да не ја допираат, обидувајќи се да им ја разбуди советста. Не сакале да запрат, поради што фрлањето низ прозор се чинело како единствена опција – за да ја одбрани својата чест. Текстот е дело на Црногорецот Велизар Шофранц, а по големата трагедија, таму се организирани и демонстрации затоа што целиот случај ја шокираше јавноста.