Млада жена која била затворена со месеци во лудница поради заболување на мозокот, сега е успешен модел.
Луси Дејвисон (24), која живеела како секој нормален студент што се забавувал со пријателите за време на викендите, стигнала до болнички кревет и се борела со потенцијално фатална болест.
Од терапијата примала антипсихотици, телото почнало да згаснува, а на нејзините родители им било кажано дека најверојатно ќе умре.
Луси дури била подложена на електрични шокови на нејзиниот 21-ви роденден, а лекарите очајно се обидувале да ја излечат нејзината состојба.
Сепак, храбрата Луси не била психијатриска пациентка – наместо тоа, таа страдала од ретка болест на мозокот наречена енцефалитис. Тоа предизвикува воспаление на мозокот и може да доведе до напади и смрт.
После три месеци, на Луси конечно и била поставена точна дијагноза – и по закрепнувањето, сега е успешна манекенка.
„Со оглед на тоа колку беше апсолутно ужасно сè и како навистина, навистина мислев дека сум готова, не знам како се случи тоа“, рече Луси.
– Моите родители мислеа дека ме изгубиле – буквално. Кога им рекоа дека ќе умрам, тие само седеа и плачеа.
Проблемите на Луси започнале пред четири години кога добила тешка мигрена, се чувствувала депресивно и постојано била во кревет.
„Моите пријатели рекоа како да сум го сменила мојот карактер целосно“, се присетува таа.
Одеднаш, Луси имала две манични епизоди. Таа се разделила од својата соба, започнала манијачки да се смее и да плаче и да вреска за тоа како никогаш нема да има момче.
Нејзините родители побрзале да и помогнат, па била пренесена во болницата во округот Линколн, каде била задржана.
По патот, Луси се обидела да скокне од нивниот автомобил во движење. Ја сместиле во психијатриско одделение и таму поминала три месеци се додека не и бил дијагностициран енцефалитис.
Луси примала антипсихотици, а нејзиното тело започнало да се затвора поради болест на мозокот.
„Тие веруваа дека имав нервен слом“, рече таа.
– Всушност, јас бев сериозно болна и имав се помалку сила да зборувам. На крајот станав кататонична, не можев воопшто да се движам.
До 21-от роденден на Луси во ноември, лекарите им соопштиле на нејзините родители дека умира. Така, тие се обиделе со електро-шок терапија. А за Божик била пуштена дома но не можела да оди и морала да се движи во инвалидска количка.
Конечно во јануари и бил дијагностициран енцефалитис.
Полека, со текот на времето, Луси се опоравила, па дури и успеала да дипломира.