Епилогот од борбата на човештвото со новиот вирус допрва ќе се види, а ова се најсмртоносни епидемии во историјата.
Атинска чума, 430г. пне. – од 75 до 100 илјади мртви
Грчкиот историчар Тукидид бил првиот што напишал за епидемии. Тој беше еден од болните, но преживеани Атињани. Атинската чума беше усвоена како име за епидемијата на заразна болест што избувна во 430 година п.н.е. во текот на втората година од Пелопонеската војна, во Атина во античка Грција, додека градот бил под опсада на Спартанците.
Тоа е сè уште неидентификувана болест (иако најчесто се претпоставува дека станува збор за тифусна треска) која уби околу една четвртина од војниците и граѓаните на Атина, вклучувајќи го и познатиот Перикле. Некои историчари сметаат дека е одговорна за крајот на Златното доба во Атина, односно поразот на тој град во Пелопонеската војна.
Чума на Антонини, 165–180г. п.н.е. – околу 5 милиони мртви
Чумата Антонини била епидемија на заразна болест што го погодила Римското Царство во периодот од 165 до 180 година. Медицинските историчари веруваат дека епидемијата била предизвикана од сипаници. Болеста била пренесена во Римската империја од војници кои се бореле во војната против Партиската империја на Блискиот исток.
Двајца императори починале од оваа чума – Луциј Верус и Маркус Аврелиј, од династијата Антонин, по кого била именувана оваа епидемија. Вкупниот број на смртни случаи се проценува на една четвртина од заразените низ целата Римска империја, т.е. на околу 5.000.000 луѓе.
Епидемијата повторно избувна по девет години, а потоа, римскиот конзул и историчар Касиус Дион Коцејан изјави во своето дело „Римска историја“ дека само во Рим умирале до 2.000 пациенти дневно. Антички извори ја споменуваат и подоцнежната кипријанска чума (251–266), веројатно истата болест што уби 5000 луѓе на ден во Рим.
Јустинијановата чума – 541-750 година- помеѓу 30 и 50 милиони смртни случаи
Јустинијановата чума е првата потврдена епидемија на бубонска чума во историјата. Започнала во Египет, а потоа се проширила во Цариград, каде што според византискиот хроничар Прокопиј, убивала по 10.000 луѓе на ден. Телата морале да бидат изгорени затоа што луѓето умирале премногу брзо за да бидат погребани.
Тогаш чумата уби меѓу четвртина и половина од човечката популација во тогаш познатиот свет. Се проценува дека убила меѓу 30 и 50 милиони луѓе.
Црна смрт – 1346–1350 година – околу 50 милиони мртви
„Црна смрт“ или друга голема пандемија на чума се случи околу 800 години по Јустинијан, убивајќи околу 50 милиони Европејци само помеѓу 1347 и 1351 година, или третина од вкупното население или до половина во најпогодените области.
Тоа беше прва во циклусот европски епидемии на чума што траеше до 19 век. Во тој период во Европа се регистрирани над 100 епидемии на чума, болест за која се проценува дека убила 200 милиони луѓе за тоа време.
Грозничка треска – 1545-1548 и 1576 година – 5-15 милиони смртни случаи
Глувческа треска или хеморагична треска со бубрежен синдром е заразна болест предизвикана од инфекција со вирусот ханта. Најголемата епидемија на оваа болест избувна во Мексико во периодот 1545 и 1548 година, и уште еднаш во 1576 година, при што загинаа од 5 до 15 милиони луѓе, што во тоа време беше околу 80% од населението на оваа земја.
Вариола – 1492-1974 година. години
Вариолата е многу заразна човечка болест предизвикана од два вида на вирус од сипаници – вариола вера мајор и вариола вера ситни. Оваа болест убиваше повеќе од 400.000 Европејци секоја година до 18 век. Во 20 век, уби меѓу 300 и 500 000 луѓе.
Епидемија избувна и во Југославија во 1972 година, а последните случаи беа регистрирани во Индија во 1974 година. По вакцинирањето на популацијата, вирусот беше искоренет и денес го има само во лабораториите.