Клајв Вајринг, некогаш врвен музиколог и диригент на оркестарот, сега е познат како човек со меморија која трае од 7 до 30 секунди. Тој е еден од најлошите случаи на амнезија забележани во медицината.
Дека заборавањето на целото искуство за неколку секунди е застрашувачко искуство и чувство најдиректно може да посведочи Клајв Вајринг, поранешен музиколог, диригент, тенор и клавијатурист, чија состојба на меморија речиси четири децении, трае од само 7 до најмногу 30 секунди.
Животот на Клајв Вајринг драматично се променил на кобниот ден на 29 март 1985 година, кога тој паднал на подот од својата куќа, а неговата сопруга Дебора итно го однела во болницата Сент Мери во Лондон.
Тој неколку дена страдал од главоболка, но не можеше да замисли дека неговиот мозок е заразен со вирусот insidius, кој на крајот ќе го уништи неговиот хипокампус, делот од мозокот кој се занимава со начинот на кој ги формираме и пренесуваме спомените.
Вирусот Херпес симплекс 1, кој обично предизвикува херпес, бил виновен за воспалението на мозокот кај Клајв.
Во многу ретки случаи, вирусот се буди од хибернација во близина на ‘рбетниот мозок и наместо да предизвика херпес, како што обично прави, патува до мозокот, каде што предизвикува надуеност по должината на черепот, тој во суштина се „крши“. И иако е меѓу најретките форми на енцефалитис, тој е и еден од најсмртоносните.
Лекарите му дале на Клајв само 20 отсто шанси да преживее, но откако со денови беше полн со антивирусни лекови, тој почна да се подобрува, барем физички.
Меѓутоа, како што одминувало времето, лекарите, Дебора и на крајот Клајв, сфатиле дека неговиот мозок повеќе не е истиот.
На почетокот, Клајв бил невообичаено еуфоричен, шеташе низ болницата, скокаше од соблекувалната, преправајќи се дека е шегобиец или дури скокаше од автомобил во движење.
Му давале секакви средства за смирување бидејќи било премногу тешко да се контролира, но исто така помогнало да се сокрие што всушност се случило со неговиот мозок. Потоа, кога почнал да сфаќа што се случува со него, расположението на Клајв се променило. Почнал да плаче, а неговата сопруга Дебора вели дека непрестајно плачел еден месец пред да почне да се помирува со својата нова реалност.
Тешкиот енцефалитис на Клајв Веринг го остави со антероградна амнезија, што значи дека не може да создаде нови спомени. Секој ден се чувствува како да се буди неколку пати во минута.
Тој исто така заборава што јаде или што вкусил додека го јадел, бидејќи неговиот мозок во суштина се ресетира во интервали од 7 до 30 секунди.
И како тоа да не е доволно трогателно, Клајв сфаќа дека нешто не е во ред со него, едноставно не може да разбере или да се сети што не е во ред со него.
Во еден момент, Веринг почнал да води дневник за тоа што се случувало во неговиот живот, како начин да го следи сето тоа. На крајот тој бил полн со записи како „Буден сум“ или „Свесен сум“, кои се внесуваа одново и одново на секои неколку минути. Наместо да му помогне, дневникот стана доказ за очајот на Клајв.
„НЕ МУ Е НАРУШЕНА СПОСОБНОСТА ДА ГО СОГЛЕДА ОНА ШТО ГО ВИДЕЛ И СЛУШНАЛ. НО, СЕ ЧИНЕШЕ ДЕКА ТОЈ НЕ МОЖЕШЕ ДА ЗАДРЖИ НИКАКОВ ВПЕЧАТОК ЗА НИШТО ПОВЕЌЕ ОД НЕКОЛКУ СЕКУНДИ“, НАПИША ДЕБОРА ВО НЕЈЗИНАТА КНИГА „ЗАСЕКОГАШ ДЕНЕС“.
Антероградната амнезија на Клив е само половина од проблемот. Тој боледува и од ретроградна амнезија, што значи дека изгубил поголем дел од својата долгорочна меморија. Тој знае дека е оженет, но не може да се сети на ништо за неговата венчавка. Тој знае дека има деца – од минатиот брак – но не може да се сети на нивните имиња.
Поранешниот музиколог, сега 84-годишен, многу малку се сеќава на својот живот пред 1985 година, но неговата процедурална меморија останува недопрена. Се сеќава на бричењето или туширањето, а неговата мускулна меморија, на која не влијаела тешката амнезија, дури и му овозможува убаво да свири на музички инструменти.