Она што започна нагло, исто така ќе заврши нагло. Ковид ќе се претвори во болест со која ќе живееме, а вакцината само ни помага да добиеме на време: да се прилагодиме на вирусот и тој на нас, со што е можно помалку жртви. Вака зборува д-р Миланко Шеклер, вирусолог од Ветеринарниот институт во Краљево, во свое интервју за Новости.
Врз основа на што ja базирате таквата проекција?
– Судбината на овој вирус е да се претвори во четири типа на корона на кои никој не им обрнува внимание. Сѐ уште ќе мутира, но неговата патогеност и оштетување ќе се намалат. Тој ќе ја задржи лесната преносливост, но ќе наидува на сѐ повеќе и повеќе заштитени, а клиничката слика на болеста што ја предизвикува ќе биде поблага.
Значи, сѐ уште не можеме да го искорениме?
– Тоа не може да биде нашата цел глобално во моментов, бидејќи вирусот се прошири низ целиот свет. Вакцината не е магично стапче. Ова е пораз, бидејќи тоа значи дека се помиривме со фактот дека нема да го искорениме вирусот. Видете го искуството со свинската чума, која успеавме да ја искорениме по 10 години упорна вакцинација. Во меѓувреме, болеста сѐ уште се јавуваше, и врз основа на тоа, знаев дека ова нѐ чека дури и кога се појави вакцината против корона.
Меѓутоа, со појавата на делта-сојот, дали вакцините нѐ штитат помалку од заразување?
– Да, но ако заштитата е сепак 80 проценти, тоа е фантастично.
Со пробивање на имунитетот по вакцинирањето, се намалува ли заштитата од компликации на ковид, што сепак, е примарната цел на вакцинирањето?
– Не баш пропорционално. Суштината е да се потисне количината на вирус во телото, за да не се размножи во клетката и со тоа да не доведе до негово уништување. Кога антителата развиени по претходна болест или вакцинација ја намалуваат количината на вирус во телото, тие исто така ја намалуваат можноста за оштетување на функционалните клетки на органите. Вакцината секогаш драстично го намалува степенот на оштетување на ткивото.