Информациите дека таткото, почитуван радиолог и мајка, професор по микробиологија, бркаат нотари дури и од затворот и се обидуваат со сите средства да го заштитат имотот, да го префрлат на роднините, па дури и да го продадат, покажува дека семејството на момчето убиец има некаков правец. Но, нотарите им ги затвориле вратите, а со судска одлука се забрани отуѓување на имотот, пренос на други лица и продажба, до понатамошно известување.
Опција 1: Одење во странство со целото семејство
Првата опција која криминолозите и психолозите често ја споменуваа по трагедијата е таткото, мајката и сестрата на момчето-убиец да ги спакуваат куферите и да ја напуштат Србија. Според Дејан Раденковиќ, поранешен помошник шеф на УКП, најреалното сценарио е токму ова.
– Според мене, најреално сценарио е тој да замине во странство, но кога ќе завршат започнатите судски постапки, а тоа може да потрае доста време. Имајќи го предвид и издржувањето на санкцијата доколку казната е осудителна, таа може да трае и неколку години. Товарот што го носат во моментов е голем и затоа не верувам во другите опции – вели Раденковиќ за „Блиц“.
Тој наведува дека ваквото мислење е првенствено засновано на хуманитарни причини, но, според него, треба да се има предвид и дека постои можност судот во одреден момент да им забрани на родителите да го напуштат местото на живеење бидејќи не се знае каков ќе биде текот на судењето и што може да донесе доколку се подигне обвинителен акт.
Адвокатот Никола Ристовиќ за „Блиц“ наведува дека преселувањето на секој што не се гони не подлежи на никакви обврски, освен административни, во зависност од државата во која некој сака да се пресели.
– Секој наш граѓанин може слободно да ја напушти Србија кога сака. Доколку не постои ниту една од мерките (куќен притвор, притвор или забрана за напуштање на станот…) пропишани со кривичната постапка, тогаш нема пречка за напуштање на државата, со тоа што во случај на селење тој е задолжително да се пријави за секоја промена на адресата, што секако значи преселба во друга држава, за што треба да се информира судот или обвинителството – вели Ристовиќ.
Опција 2: Напуштање на дел од семејството во странство
Друга опција може да биде да се пресели дел од семејството во странство. Најпрво мајката и десетгодишната ќерка, додека таткото подоцна би можел да им се придружи по ослободувањето од притвор и завршувањето на судската постапка против него. Се разбира, под услов да не е осуден.
Милан Костиќ, психолог и судски вештак, претходно за медиумите изјави дека сестрата на момчето-убиец е жртва на нејзиниот брат, бидејќи таа ќе ги трпи последиците до крајот на животот.
-Таа девојка не направи ништо, но беше обележана и жигосана до крајот на животот. Ќе и суди околината и мислам дека треба да се заштити што е можно повеќе. Ваквата ситуација кај нас не е вообичаена, но важно е да и се објасни на мајката колку е сложена ситуацијата за нив и дека можеби најдоброто решение е да ја напуштат државата. Мислам дека разделбата од момчето е неопходно во овој случај. Мајката треба да разбере дека има и ќерка како и син и дека мора нешто да направи за да ја заштити – објасни Костиќ.
Тој додаде дека не треба да се наметнува решение на семејството на момчето убиец, туку со тоа решение треба да се согласат неговата мајка и сестра.
Членовите на семејството на момчето-убиец може да одлучат да останат во Србија, но и да се преселат во друг, помал град, со промена на идентитетот (име и презиме).
– Секој има право да си го смени личното име согласно законот доколку се исполнети условите – вели адвокатот Ристовиќ и додава дека тој што сака да го направи тоа мора да исполнува одредени услови.
– Уверение за намирување на даночни обврски, потврда од криминалистичка евиденција, а на крајот се гледа името. Потребно е да се избере она кое не смее да биде навредливо и не смее да противречи на моралот, обичаите и традициите на околината – објаснува Ристовиќ.
Поранешниот помошник началник на УКП Дејан Раденковиќ вели дека промената на идентитетот нема да има долгорочен ефект.
– Кога би го смениле идентитетот, живееме во релативно мала држава, а тој настан привлече големо внимание кај граѓаните, така што нема да има долгорочен ефект. На ист начин, но од истите причини, ќе им биде тешко да продолжат непречено да живеат во Белград – вели поранешниот помошник началник на УКП Дејан Раденковиќ.
Најнереална опција секако е семејството на момчето-убиец да продолжи да живее во Белград по старите навики, со задолжителна промена на училиштето за девојчето кое исто така учело на „Рибникар“.
Бора Бањац, поранешниот началник на Дирекцијата за борба против организираниот криминал, претходно за медиумите изјави дека верува дека во Белград нема живот за семејството на момчето убиец.
– Што може да се направи со нив, мислам на сестра му и мајка му? За нив нема живот ниту во Белград, ниту во Србија. Мислам дека не би можеле да живеат во ниту една земја од регионот бидејќи порано или подоцна ќе се дознае кои се тие. Можеби треба да одат преку океанот, некаде доволно далеку.
Адвокатот Никола Ристовиќ објаснува дека полициската заштита е можна доколку по проценка на безбедноста на некое лице се утврди дека е во ризик и дека поради тоа е неопходна полициска заштита.
– Во случај на одење во странска држава, во однос на заштита на лице, се применува правото на државата во која се бара заштита и од тоа се би зависело од земја до земја.
Добривоје Радовановиќ, криминолог, неодамна истакна дека убиецот на момчето уништил многу животи и семејства.
– Ги уништи и животите на мајка си, татко и сестра си. Неговото семејство многу години ќе трпи страшни последици бидејќи е тешко да се заборави вакво нешто. Сега единствено решение им е промена на околината. Најкорисно е да се смени презимето, но не сум запознаен со процедурата. Доколку одлучат да ја напуштат државата, веројатно ќе бидат под постојан надзор на безбедносните служби на земјата во која се преселуваат – изјави тогаш Радовановиќ.
Мајката била одбиена во сите нотарски канцеларии
Како што дознава Блиц.рс, мајката на момчето убиец дала полномошно на адвокат со цел да го донира имотот, односно да го пренесе на роднини, додека таткото кој е во притвор поради сомнение дека сторил кривично дело – тешки кривични дела против општо обезбедување, побарал посета на нотар.
– Мајката се појавила во неколку нотарски канцеларии, но во секоја била одбиена – вели извор на „Блиц“ близок до истрагата.
Таткото на момчето, В.К., побарал нотарот да биде донесен во притворот каде што бил сместен откако неговиот син извршил масовно убиство. Но, отуѓувањето на имотот, преносот на други лица и продажбата е забрането до понатамошно известување со одлуката на Вишиот суд во Белград.
– Адвокатот на семејството поднел барање до Вишиот суд да му забрани на таткото на момчето убиец да располага, отуѓува и оптоварува со недвижниот и движен имот чиј сопственик е тој, кој вклучува стан во Белград, делови од деловна активност. простории и патничко моторно возило. Со оглед на тоа што таткото на момчето убиец побарал нотар за да му овозможи да располага со својот имот, што значи дека може да го продаде, судот донесе одлука да му забрани да го стори тоа – вели изворот на нашиот весник. .
Таткото на момчето-убиец, познат белградски радиолог, е уапсен веднаш по масакрот и веќе месец и половина е во притвор.
Момчето кое беше тешко повредено во пукотницата во основното училиште „Владислав Рибникар“ е оперирано во Чикаго, неговите колеги се задоволни од операцијата, штетата е тешка и моментално е на специјална рехабилитација“, изјави министерот за здравство, проф. д-р Даница Грујичиќ.
Сепак, ситуацијата е доста тешка.
– Тоа е ‘рбетниот мозок. Постои и прашање на брахијалниот плексус на десната страна. Тој можеше доста добро да ја движи левата рака и пред таа операција. Што ќе биде со нозете, се е неизвесно. Најважно е што верува дека може да се опорави. Менталната состојба е многу важна. Немам информации за неговата моментална состојба. Додека беше во Белград имаше расположенија и промени во расположението. Тој е млад, момче кое беше многу активно, одеднаш стана целосно зависен од туѓа грижа“, објаснува професор Грујичиќ.
Неговите родители, кои се лекари, отишле во Чикаго со момчето.
– Се надевам дека тие како лекари ќе можат да видат каква рехабилитација поминува детето и се што немаме кај нас во земјава, за да го воведеме.