Еден од ретките луѓе што имал можност да разговара со монасите од Света Гора, Ненад Андриќ од Белград, при својата десетгодишна посета на Света Гора ги собрал мудростите, учењата и пророштвата на монасите и испосниците и ги претворил во две книги: „Прошетка низ Света Гора“ и „Средби со старешините на Света Гора“.
Како што објаснува Андриќ, на Света Гора има различни монаси, високообразовани, сопственици на успешни светски компании, но и оние со скромно образование:
„Сите тие се духовно возвишени, чисти, размислуваат едноставно, ме фасцинираат одново и одново кога ќе дојдам со група, а монахот вели: ‘Седни, брате Перо’, му го погодува името, професијата итн.
„Што мислиш, брат, да ги затегнеме гредите во оваа ќелија?“, се обратил тој на градежен инженер, го видел по прв пат и знаел сè за него.
Во посебно сеќавање на Андриќ останал ревносниот манастир Есфигмен.
„Ми рекоа дека таму за малку ќе јаделе мали деца, но ме примија со голема љубов. Бев изненаден кога запознав неколку наши монаси од Србија“, вели Андриќ, додавајќи дека живеат во непријателска средина, но не од околните манастири туку од надворешниот свет.
Мудроста на оние вистински пустиници, кои живеат надвор од манастирот, во испосници високо во карпите, без она што ние го сметаме за суштинско за животот, најмногу е запишана во неговите книги и знаење. Тие постојано се молат за својот, но и за спас на целиот свет.
– Доволна им е интуицијата извајана од долгогодишниот аскетски живот да погодат како се вика некој, што прават – вели Андриќ.