Будистичкиот монах Хамбо Лама Итигалов, кој потекнува од сибирската република Бурјатија, е вистинска мистерија, која до ден денес остана нејасна!
Телото на овој монах сè уште не изгнило и по повеќе од 90 години од неговата смрт!
Експертите се согласуваат во едно, јасно е дека будистичкиот монах Итигилов не е жив бидејќи физички не може да стане и да оди, но го наведуваат фактот дека го напуштил „другиот“ свет во состојба на длабока медитација, а не е во смртта, како што природата налага и луѓето веќе ја познаваат во некоја, засега необјаснива за научниците, друга состојба.
Како што рековме, будистичкиот монах Хамбо Лама Итигалов е една од најголемите светски мистерии бидејќи неговото тело иако умрело одамна во 1927 година, но сепак неговото тело, чудно и мистериозно, до ден денес не изгнило!
Така, зглобовите на овој будистички монах сѐ уште се свиткани, мекото ткиво умира под притисок како кај жив човек, додека неговото тело, кое е интересно зачувано, е како да умрел пред 36 часа.
Кога во септември 2002 година, во Хухе-Цурхен, во присуство на официјални лица и будистички свештеници, бил отворен дрвениот саркофаг со неговите останки, било утврдено дека телото било недопрено од времето и во истата положба „лотос“ во која умрел медитирајќи.
Монахот Итигалов оставил во аманет неговото тело да биде ексхумирано, а тоа било направено во три наврати – 1955, 1972 година и последен пат во 2002 година.
Сите три пати било констатирано дека на него нема траги на распаѓање.
Будистот Итигилов е „жива легенда“ зад неговиот живот, тој бил водач на будистите од Источен Сибир од 1911 до 1917 година и се прославил како филозоф и лекар, а се зборуваше дека, како Исус, можел да оди по вода.
Најмистериозната работа во сето ова е неговото тело и секако смртта која се случила во 1927 година, кога Лама, опкружен со студенти, седнал во положба на лотос и наредил неговото тело да го извлечат од гробот по извесно време, ветувајќи дека ќе се врати жив. Потоа се нурнал во длабока медитација.
Телото на монахот сега се наоѓа во манастирот Иволгин, во близина на Улан – Уде, во делот на Бурјатија, и тоа е вистинска реликвија.
Централната духовна управа на будистичката традиционална Санга на Русија тогаш одлучила да ги создаде сите услови за понатамошно зачувување на реликвијата.
Лекарите објаснуваат дека феноменот на зачувување на телото по смртта е познат во медицината и дека тоа најчесто е резултат на балсамирање (што не било случај овде) или дејство на соодветната средина во која телото почивало. Се знае дека кога во гробницата ќе допре кислородот, ткивото на покојникот почнува да се распаѓа што овде не бил случајот.
Јасно и точно е дека монахот Итигилов не е жив, бидејќи не може да стане и да оди, но одејќи во „оној“ свет во состојба на медитација, не влегол во смртта, туку во друга состојба.
Тој вештачки се ставил во состојба на анабиоза, што се случува со некои живи организми под стрес.
– Инфрацрвената спектрофотометрија покажала дека протеините во неговите клетки имаат карактеристики на живи организми, вели медиумите докторот по историски науки Гаљина Јерсова.