Леа (26), чие презиме не е наведено во документарецот, мајка ѝ ја оставила во тоалетот во болницата Витеншаве, во јужен Манчестер, на 29 декември 1994 година.
Откривањето на тридневното бебе предизвикало потрага по мајката, но таа никогаш не била идентификувана
Повеќе од две децении подоцна, Леа, која била посвоена од Деби и Ендру од Манчестер на возраст од четири месеци, одлучила да ги побара своите биолошки родители заедно со тимот на Би-би-си, кој го сними документарниот филм „Нашите животи: Наоѓање на моето семејство“.
Снимен во текот на три години, документарецот ја следеше нејзината потрага по нејзините родители додека спроведувала ДНК тестови со надеж дека ќе најде совпаѓање во интернетската база на податоци.
По првичните лажни позитивни резултати, Леа пронашла далечен братучед, Роберт, кој ја споил со нејзината баба (мајка на биолошкиот татко).
Но, наместо среќна средба, Леа открила дека нејзиниот татко, Ли Пени, починал во април 2014 година, откако доживеал мозочен удар непосредно пред нејзиниот 40-ти роденден.
Повеќе од 20 години, живеел на само шест километри од Леа и нејзиното семејство.
– Добро е што дознав за него. Но, тешко е да се прифати фактот дека е мртов. Се чини како да е направено премалку и предоцна – рекла Леа, плачејќи по откривањето на оваа тажна вест.
Таа била откриена како мало бебе од персоналот на болницата Витеншаве непосредно пред новогодишната ноќ 1994 година.
Лекарите верувале дека бебето, кое медицинските сестри го нарекле „Холи“, имало околу три дена во моментот кога било пронајдено. Случајно, полицијата веруваше дека мајката најверојатно била тинејџерка или млада жена, но деталите за неа никогаш не биле откриени.
Лекарите верувале дека бебето, кое медицинските сестри го нарекле „Холи“, било старо околу три дена во моментот кога било пронајдено. Со сплет на околности, полицијата верувала дека мајката најверојатно била тинејџерка или млада жена, но деталите за неа никогаш не се откриени.
Деби и Ендру, кои веќе имале една посвоена ќерка, а сакале да посвојат друга, на вести ја виделе веста за „бебето Холи“. Четири месеци подоцна, Леа била со нив дома.
„Имав живот исполнет со љубов“, рече Леа, додавајќи дека ништо не ѝ недостасувало.
– Мама и тато ме сакаа. Бев дел од семејството, воопшто не се чувствував дека не им припаѓам. Но, секогаш постои она нешто недостасува – вели во документарецот.
– Се сеќавам дека сакала да ја побара својата родена мајка кога била сосема мала… Ја болеше фактот што беше напуштена. Таа желба да се открие што се случи е силна. И тогаш другиот дел од мене помисли „добро, сега јас сум ти мајка“ и како родител сакате вашите деца да бидат среќни, да го поправат она што не е добро во нивните животи. Но, ова беше нешто што не можев да го поправам “, објасни таа. – додала Деби.
Леа, која сега е мајка на две момчиња, рекла дека мора да дознае зошто е напуштена, бидејќи не може да замисли да ги напушти своите деца од која било причина.
